Efendim: siyasette “Yenilenme” arayışı sadece içerik olarak değil aynı zamanda biçimsel olarak da insanları değişmeye zorluyor galiba. Olabilir. Günümüzde siyaset bir anlamda “imaj operasyonu” demek zaten. Siyasetçilerin bu alanda birlikte çalıştıkları “İmaj danışmanları” dahi var. Giyiminden kuşamına, görünümünden duruşuna, saçından pozlarına, konuşma tarzına, vb varıncaya kadar çeşitli alanlarda davranışlarına yön veren profesyonel uzmanlar mevcut. O yüzden “alt tarafı imaj” deyip geçmemek lâzım!..

Klasik liderlerin danışmanları ise doğal olarak eşleri oluyordu herhalde!  (Örneğin eminim Ecevit’in kravatını bile Rahşan Hanım seçiyordu büyük ihtimalle.) Ya da dönemine göre, ideolojik veya inançsal nedenlerle imaj değiştirmeler söz konusu olabiliyordu. Misal sarkık ülkücü bıyıkların ya da solcu pos bıyıkların kesilmesi veya “sünnet” olarak kabul edildiği için İslamcı milletvekillerinin birdenbire  “kısa bıyık ve sakal” bırakmaya başlaması gibi. Kısaca politika böyle yürüyor bir yönüyle…

“Kök İmaj” Sarsılmasın!..

Bütün bunlar dikkat çekeceğim diye lideri iyice saçma bir hale sokmadığı sürece normal olsa gerek herhalde. Zaten onda olan saf, duru, doğal “Kök imaj”ı sarsmadığı sürece sorun yok denebilir. Ondan sonrası, üzerine eklenen her şey ilave, “Yaratılmış imaj”dır. Bunlar medyatik hamleler, muhtelif atraksiyonlar ve propagandif yollarla desteklenir. İyice çuvallamazlar ise idare edilebilir.

Lakin “Değişeceğim” diye temel imajının üzerine sakil kaçabilecek şeyler ekleyemezsin. Abartılı, gerçekte olmayan vasıflar bindiremezsin. “Sahicilik” unsurunu bozamazsın. O zaman sırıtır, döner kendini vurur, komik duruma düşürürsün. (Aklıma örnek olarak rahmetli Deniz Baykal’ın Kurultay’da Ricky Martin’li lüzumsuz, Amerikanvari şovu geldi.) Kimi fiziki veya sosyal görünümüne “Rötuş” yapar, kimi açıklarını gölgeler. Bazısı ise “sakil” kaçabilir!

Özgür Özel’in İmaj Atağı!.. 

Neredeyse herkesin görünümünden şu veya bu nedenle memnun olmadığı günümüzde kimse bu arayışın dışında kalamıyor galiba. (Bilhassa kadınlar ne yapacaklarını şaşırmış durumdalar. Hele o botokslu, yastığım kadar büyük, vak vak misali ördek dudaklı kadınlar ne kadar acayip, itici ve komik olduklarının farkında değiller herhalde!) İşte bu “Akım”ın dışında kalamayan liderlerden biri de çiçeği burnunda CHP Genel Başkanı Özgür Özel oluyor.

Kabul etmek gerekir ki Özel, seçim döneminde en çalışkan liderlerden biri çıktı. Hemen her yere koşturdu, polemiklere girdi, mitingleri dolaştı ve sonuçta başarılı da oldu. Bu yoğunluk içinde sesi kısıldı, ses tonu çatallaştı. Bu arada iki ameliyat geçirdi, ses tellerinden ve gözlerinden artık gözlüğe ihtiyacı kalmadı. İlaveten saçlarını boyattı. Bunların bir kısmı sanki sağlık gerekçeli görünse de sonuçta ve aynı zamanda bir imaj değişimine denk geliyordu. “Ben yeni konumuma uyum sağlamaya, duruma adapte olmaya çalışıyorum” demenin bir yoluydu. Daha çok ileriye yönelik bir “yatırım” gibiydi!..

Radikal Bir Değişim Sayılmaz!..

Tabii Özel’in bu değişimi ne derece “ihtiyaç” tan ne derece yeni bir imaj yaratmak için yaptığını bilmiyoruz. Herhalde birilerinin tavsiye veya eleştirilerini almıştır. Sonuçta kendi takdiri. Üstelik çok tuhaf kaçabilecek “Radikal” bir değişikliğe de gitmiş sayılmaz. (Örneğin briyantin bulamacı oksit sarı saçlar, ciks spor giysiler, janti gözlükler, vb gibi. Pop yıldızı değil sonuçta!) Bir siyasetçinin kabul edilebilecek sınırları dahilinde gözüküyor. O bakımdan fazla garip kaçmadı. Lakin gene de göze batan bir yan var.

Ancak nedense ben bu yeni imajına pek alışamadım. Gözlüklü hali daha “Entelektüel” ve “ağır” bir hava veriyordu. ( Zorlama gençleşmiş sanki) Şimdi biraz sıradanlaşmış gibi adeta. Elbette bu fotoğrafların algısı. Yakından nasıldır bilmem. Yeni haliyle eski halini kıyaslıyorum. Bir gözlük eksikliği bu kadar mı değiştirir bir insanı? “Olumsuzdur” diyemem ama çok “olumlu” olmuş da diyemiyorum. Hele bayağı “Yakışmış” hiç. Yadırgadığım bir yan var ama ne? Henüz tam tarif edemedim. Birde güneşten mi yanmış solaryuma mı girmiş anlamadım.

Bu arada Özgür Özel –daha önce de belirttiğim gibi- seçimler öncesi bu imaj konularında bir bocalama yaşadı galiba. Osmaniye mitinginde eski pazarlamacılar edasıyla yaptığı “Ökkeş Amca’nın şapkası” şovunda sunulan şapkayı  “Karaoğlan Ecevit’in şapkası” olarak tanıtmasına çok gülmüştüm. CHP’nin yeni Genel Başkanı olarak eski Genel başkanının şapkasını tanımamasını çok garipsemiştim. Kendi taktığı klasik “köylü kasketi”ydi. Ecevit’in şapkası “Kaptan Şapka” diye bilinen batılı ve kentli tarz şapkadır. (Rahmetli Attila İlhan’da aynı tarz şapka giyerdi.) Hiç değilse bu tarz ucuz şovları terk ettiği iyi olmuş. Umarım tekrarlamaz.

İmaj Değişimi Değişimin “Tamamlayıcısı” mı Olacak?..

Özgür Özel çoğunlukla –maalesef- küçümsendi. (“Ufak tefek gördün Karamürsel sepeti mi sandın?” misali!) Bilhassa İmamoğlu’nun gölgesinde kaldı. O yüzden asla “Kalıcı bir lider” olarak algılanmadı.  Ancak seçim başarısı her şeyi değiştirmiş olabilir. Özel’in bundan sonra iddialı olacağını, bilhassa gelecekteki yarışta “Bende varım” deme ihtimalini de hesaba katmak gerekecek sanki. Bu mesajlar bazen çok “şekli” de verilebilir. “Değişim” in hakkını verme kaydıyla tabii!..

Özel, Mansur Yavaş – Ekrem İmamoğlu olası iddialaşması ya da sürtüşmesinde bir üçüncü seçenek olarak aradan fırlayabilir. O yüzden şimdiden kendini ufak ufak buna hazırlıyor olabilir. İmaj değişimi ise bunun sadece küçük bir alıştırması, basamağı, adımı olabilir. Ayrıca psikolojik olarak elinin daha rahatladığını da gösterir. Benden söylemesi!..

İmaj Cilası Durumu Kurtarır mı?..

Özgür Özel partideki “Değişim Rüzgârı”ndan kârlı çıkmasını bildi. Bakalım imaj değişiminden de kârlı çıkabilecek mi? İmaj elbette çok önemlidir. Ancak tek başına her şeyi kurtarır mı? Kendinde zaten olmayan vasıfları bir kişiye zaten yükleyemezsin. Örneğin “Düşük profilli” birinden karizma patlaması bekleyemezsin. Ya da hitabeti zayıf bir insandan muhteşem bir “hatip” yaratamazsın. Özgüveni yetersiz bir insandan özgüvenli birini çıkartamazsın. Kitleler bu “Elektriği” hemen alırlar. Özel öyledir demiyorum. Lakin bu sınav henüz tam verilmiş de değil.

Elbette koltuğun hakkını vermediğin, hacmini doldurmadığın bunu istikrarlı bir şekilde koruyamadığın sürece imajla bir yere kadardır. Burada belirleyici olan içeriğin doldurulmasıdır. Şekil bir yere kadar. Süreç sağlamasını elbette yapacak. Ancak Özel’i yabana atanlarda yanılabilir!..

İmajın kadar Konuş!..

Sonuçta ortada bir savaş var. Ön cephede “imaj ordusu” olacak. İnsanlar liderleri buna göre notlayacak. Bunlar diğer denklemlere bağlanacak. Sonuçta bir “Zihinsel muhasebe” yapılacak. Özgür Özel bu kulvarda “çaylak” sayılmasa da oldukça “Yeni” sayılır. Fakat kısa sürede açıklarını kapatmaya çalışacak gibi. “İmaj atağı” da bunun bir parçası herhalde. Fakat sonsuza değin ona sığınamazsın!..

“Ben geçici değil, kalıcı bir lider olmak istiyorum ve bunun için her şeyi yapmaya hazırım” demenin bir biçimi de sanırım bu. Bu şeklin önemsiz olduğunu göstermese yahut bir yere kadar idare etse de sonuçta asli olan içeriktir. Onu nasıl dolduracağın önemli.  Ne diyeyim. Özgür Özel bir fırsat yakalamış görünüyor. Bunu şimdilik imajla pekiştirme peşinde. O yüzden kendisine “Tanrım beni baştan yarat!..” şarkısını dinlemesini tavsiye edebilirim…