HÜDA PAR’dan yapılan açıklamada, Türkiye’nin mevcut eğitim sistemine yönelik eleştiriler dile getirildi. Açıklamada, zorunlu eğitim sisteminin bireysel özgürlüklere getirdiği sınırlamalar ve yapısal sorunlar vurgulandı. Özellikle, eğitim sisteminin bireylerin kendi tercihlerini ve ilgi alanlarını takip etme özgürlüğünü kısıtladığına dikkat çekildi. HÜDA PAR, zorunlu eğitimin bireysel özgürlükleri kısıtlayan bir yapıya sahip olduğunu savunarak, bu konuda köklü bir değişime ihtiyaç duyulduğunu belirtti.
HÜDA PAR’dan yapılan açıklamada şu ifadeler yer aldı:
“Öncelikle, zorunlu eğitim sistemi bireysel özgürlükleri kısıtlayan bir yapıya sahiptir. Öğrenciler ve veliler, eğitim sürecinde kendi tercihlerine uygun alternatif yolları seçme hakkından büyük ölçüde mahrum bırakılmaktadır. Bu durum, farklı yeteneklere ve ilgi alanlarına sahip bireylerin aynı kalıba sokulmasına neden olmakta, alternatif eğitim modellerinin gelişimini de engellemektedir.
Öte yandan, zorunlu eğitimin standart ve tek tip bir müfredata dayalı olması, mesleki eğitimin geri plana itilmesine yol açmıştır. Akademik başarı odaklı bu yaklaşım, gençlerimizin iş gücü piyasasına uygun beceriler edinmesini zorlaştırmakta ve ara eleman ihtiyacını karşılamada yetersiz kalmaktadır. Diğer taraftan, herhangi bir meslek sahibi olmayan vasıfsız gençlerimizin iş bulması zorlaşmaktadır. Zorunluluk, eğitim ortamlarında verimi düşürmekte ve öğrenci-öğretmen ilişkilerini zedelemektedir.
Bugün ülkemizde üniversite sınavına giren öğrenci sayısı 3 milyonu aşmış durumdadır. Oysa özellikle lise eğitimi zorunluluk kapsamından çıkarılsa, hem üniversite kapılarında yaşanan yığılmanın önüne geçilecek hem de üniversite mezunu işsizler ordusuna yenilerinin eklenmesi engellenecektir.”
Peki, “Eğitimsiz özgürlükten” söz edilmesi nasıl bir gaftır?
İlim, irfan sahibi olmanın; hurafeler yerine bilimi seçmenin bireysel özgürlüğe ne gibi bir zararı dokunmaktadır?
Eğitim olmazsa bireyler sorgulayamaz, düşünemez, karar veremez.
Bireylere düşünme, karar verme ve kendi hayatlarını şekillendirme özgürlüğünü kazandıran temel araç eğitimdir.
Burada asıl mesele, kız çocuklarının okuyup, kendi ayakları üzerinde durarak “bireysel özgürlüklerini” kazanmaları değil midir?
Ülke olarak bir meziyet, bir başarı, bir üstünlük göstergesi saydığımız evliliğin; henüz ergenliğe bile girmemiş, sokakta sek sek oynayan kız çocuklarına zorla dayatılması kaçınılmaz olacaktır.
Eğitimin olmadığı yerde kız çocuklarının benliği, özgürlüğü, kaderi 45-50 yaşındaki “koca”larına teslim edilir.
Koluna altın bileziğini takamadan, “yüzük” dedikleri kelepçe parmaklarına takılırsa, o parmak da o hayat da kangren olur.
Nihayetinde HÜDA PAR’ın zorunlu eğitim karşıtı söylemi, toplumumuzu Cumhuriyet meşalesinin aydınlığından uzaklaştırmaya çalışan tehlikeli bir zihniyetin ürünüdür.
Bu söylem, cehaleti ve geri kalmışlığı meşrulaştırmaktan öte, bireylerin kültürel gelişimine ve ilerlemesine engel olma çabasıdır.
Eğitim, bireysel özgürlüklerin önünü açan, karanlığı aydınlatan en güçlü araçtır.
Eğitimden korkanlar, aslında eleştirel düşünceyi, sorgulamayı, bilinçli bireyleri ve demokratik bir geleceği istemeyenlerdir.
Zorunlu eğitime karşı çıkmak; çocukları cehaletin karanlığına mahkûm etmek, toplumu geriletecek karanlık bir sürece mahkûm etmektir.
Bilinmelidir ki; aziz Türk milleti, evlatlarını gericiliğe ve karanlık ideolojilere asla kurban etmeyecektir!
