Demokrasinin önündeki en büyük engellerden biri olan terör kavramının kökeni oldukça eskilere dayanmaktadır. Akademik makalelere ve literatüre bakıldığında teröre sebep olan birçok faktör vurgulanmaktadır.

Güç sahibi olma arzusu, ekonomik ve toplumsal eşitsizlikler, tarihsel çatışmalar, dışlanma gibi unsurlar terörü doğuran faktörler olarak öne çıkar.

70’li yıllardan bu yana terörün siyasi bir maşa olarak kullanıldığına o yılları yaşayanlar şahit olmuştur.

Devlete olan güveni zayıflatmak, toplumda kutuplaşmayı arttırmak, propaganda yapmak, ekonomik yapıyı bozmak, toplumun huzurunu kaçırmak ve toplumda endişe ve paniğe neden olmak için terör kullanılmıştır.

Ülkemizde de ASALA terör örgütü ile başlayıp PKK’dan DHKP-C’ye, IŞİD’den YPG’ye, El-Kaide’den FETÖ’ye kadar farklı kaynaklardan beslenen birçok terör örgütü ile mücadele edilmektedir.

Hatırlarsanız eskiden terör ve bölücülük insanların yoksul ve eğitimsiz olmasına bağlanır, tek sebep ekonomik zayıflık ve eğitim, kültür yetersizliği olarak izah edilirdi.

Fakat Türk devletinin sunduğu imkanlarla üniversitelere girmeye hak kazandılar, eğitim gördükleri okullarda kendi içlerinde yapılaştılar. Doktor, avukat, politikacı, akademisyen unvanlarını aldılar. Canımızı göz kırpmadan emanet ettiğimiz doktor, Türk bebeklerinin canına kıydı.

Avukat tüm kariyerini bölücüleri savunma üstüne şekillendirdi, politikacı meclis kürsülerinden milletin aklıyla dalga geçerek milli meşrutiyete meydan okurken akademisyenler okulları terörize etmekle meşguldü. Fakat içlerindeki nefret duygusunu yine de dindiremediler.

Bu terör halinin devamını elbette tek bir faktörün üstüne yığmak kâfi olmayacaktır.

Keza en büyük etkenlerden biri güçlü bir ekonomiye sahip olmak terörün önüne set çekecektir.

Güçlü ekonomisi olan ülkelere bir bakalım. Neden hiç çatışma göremiyoruz?

İyi ekonomik koşullara sahip, belli bir eğitim ve kültür seviyesindeki hiçbir birey dağa çıkıp çatışmaz. Terörün kaynağının yoksulluktan kaynaklandığı alenîdir Terörle mücadeleye harcanan para Doğu ve Güneydoğu’nun ekonomik, sosyal ve kültürel kalkınmasına harcanmış olsaydı bölgedeki istihdam artacak, yoksulluk ortadan kalkacaktır.

Bölge halkı tarım ve hayvancılığa teşvik edilip fabrikalar kurulsa, istihdam olanakları iyileştirilse, köy enstitüleri yeniden kurulmuş olsa tabiri caizse bölgeye dağa çıkmak ve kaçakçılıktan başka alternatifler üretebilsek terörün kökünü kazırız.